Skalny płónčik
Skalny płónčik (Acinos arvensis) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
rjad: | (Lamiales) |
swójba: | Cycawkowe rostliny (Lamiaceae) |
podswójba: | Nepetoideae |
tribus: | Mentheae |
ród: | Płónčik[1][2] |
družina: | Skalny płónčik |
wědomostne mjeno | |
Acinos arvensis | |
(Lam.) Dandy | |
Skalny płónčik (Acinos arvensis) je rostlina ze swójby cycawkowych rostlinow (Lamiaceae).
Synonymy wobdźěłać
- Calamintha acinos (L.) Clairv.
Wopis wobdźěłać
Skalny płónčik je jednolětna abo dwulětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 10 hač do 30 cm. Wonja kaž mjetlička.
Stołpik je kosmaty.
Łopjena wobdźěłać
Łopjena su přećiwostejne, krótko stołpikate, owalne hač lancetojte, njesu na kóždym boku 1-4 krótke zubki a docpěwaja dołhosć wot 1 hač do 2 cm. Na delnim boku njesu sylnje so pokazowace nerwy.
Kćenja wobdźěłać
Kćěje wot junija hač do septembra. Módrowioletne kćenja docpěwaja dołhosć wot 0,7 hač do 1 cm. Wone su w klamje běłe. Króna docpěwa dołhosć wot 8 hač do 10 mm. Keluch je dwuhubkaty, husto wotstejo kosmaty a docpěwa dołhosć wot 5 hač do 7 mm. Jich zubki su deleka brjuchaće rozšěrjene.
Keluch je za čas płodow začinjeny.
Stejnišćo wobdźěłać
Rosće na mjezotowych suchich trawnikach, na skalnych hłowach, na nasypach, na murjach, w zemskich nadrěwańcach, w šćerkowych jamach a na dwórnišćach. Preferuje bazowe, małohumusowe pěskowe a kamjentne pódy.
Rozšěrjenje wobdźěłać
Rostlina je w srjedźnej a južnej Europje, ale tež w južnej Skandinawiskej rozšěrjena.
Wužiwanje wobdźěłać
Nóžki wobdźěłać
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 335.
- ↑ W internetowym słowniku: Quendel
Žórła wobdźěłać
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 318 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 244 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)