Skalny hokowc
Skalny hokowc (Rhamnus saxatilis) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Rosidy Eurosidy I | |
rjad: | (Rosales) |
swójba: | Hokowcowe rostliny (Rhamnaceae) |
ród: | Hokowc[1] (Rhamnus) |
družina: | Skalny hokowc |
wědomostne mjeno | |
Rhamnus saxatilis | |
Jacq. | |
Skalny hokowc (Rhamnus saxatilis) je kerk ze swójby hokowcowych rostlinow (Rhamnaceae).
Wopis
wobdźěłaćSkalny hokowc je ćernjojty kerk, kotryž docpěje wysokosć wot 50 hač do 100 cm.
Łopjena su lancetojte, na delnim boku mjechko kosmate a docpěja dołhosć wot 1 hač do 3 cm. Kćěje wot apryla hač do meje.
Stejnišćo
wobdźěłaćRosće na lěsnych kromach a w słónčnych kerčinach.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćRostlina je w južnej Němskej, w Alpach, juhowuchodnej Europje a na juh hač do sewjerneje Španiskeje a srjedźneje Italskeje rozšěrjena.
Wužiwanje
wobdźěłaćNóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 148.
Žórła
wobdźěłać- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 460 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Eksterne wotkazy
wobdźěłać- Skalny hokowc. W: FloraWeb.de. (němsce)