Rěčna wjerbinka
| |
| Rěčna wjerbinka (Epilobium parviflorum) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Rosidy Eurosidy II | |
| rjad: | (Myrtales) |
| swójba: | Rěpnicowe rostliny (Onagraceae) |
| podswójba: | Onagroideae |
| ród: | Wjerbinka[1][2] (Epilobium) |
| sekcija: | Epilobium |
| družina: | Rěčna wjerbinka |
| wědomostne mjeno | |
| Epilobium parviflorum | |
| Schreb. | |
Rěčna wjerbinka (Epilobium parviflorum) je rostlina ze swójby rěpnicowych rostlinow (Onagraceae).
Wopis
wobdźěłaćRěčna wjerbinka je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač 80 cm.
Stołpik je kulojty, husto kosmaty.
Łopjena
wobdźěłaćłopjena su sedźacy, kosmate a maja małke, žałzojte zubički. Delnje łopjena su přećiwostejne, mjeztym hornje łopjena su schódne, sedźace.
Kćenja
wobdźěłaćKćěje wot junija hač septembra. Pěsta ma formu hwěžki. Kćenja sedźa we rozporach hornich łopjenow, docpěwaja šěrokosć wot 6 hač 9 mm a su blědoróžojte abo mutnoróžojte.
Stejnišćo
wobdźěłaćRosće na rěčkach, hrjebjach, žórłach, włóžnych pućach. Preferuje mokre, wutkate pódy na jara swětłych stejnišćach.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćWužiwanje
wobdźěłaćNóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 544.
- ↑ W internetowym słowniku: Weidenröschen
Žórła
wobdźěłać- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 26 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)