Pólny wjaz[3] (Ulmus minor) je rostlina ze swójby wjazowych rostlinow (Ulmaceae).

Pólny wjaz
Pólny wjaz (Ulmus minor)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eurosidy I
rjad: (Rosales)
swójba: Wjazowe rostliny (Ulmaceae)
podswójba: Ulmoideae
ród: Wjaz[1][2] (Ulmus)
družina: Pólny wjaz[3]
wědomostne mjeno
Ulmus minor
Mill.
Wobdźěłać
p  d  w
Ulmus minor

Pólny wjaz je kerk abo štom, kotryž docpěje wysokosć wot 1 hač do 40 m.

Skora je połowana a šěrobruna.

Hałuzy maja často křidłojte lajsty.

Łopjena su hładke, wótro zubate, na spódku njesymetriske, horjeka nahe, błyšćace, dołhojte-jejkojte a ženje wjacekónčkowe, docpěja dołhosć wot 6 hač do 10 cm a maja na woběmaj bokomaj 8-12 bóčnych nerwow.

Kćěje wot měrca hač do apryla. Dwusplažne kćenja so před łopjenami jewja, su nimale sedźace a sedźa w kłubičkojty kwětnistwach.

Jejkojty abo kulojty płód docpěje dołhosć wot 1,3 hač do 2 cm a njese křidleška. Symjo sedźa w płodźe blisko hornjeje kromy.

Stejnišćo

wobdźěłać

Rosće w łučinowych lěsach a kerčinach a słónčnych zwisowych lěsach.

Rozšěrjenje

wobdźěłać

Rostlina je w srjedźnej a južnej Europje rozšěrjena.

  • Ulmus campestris L., nom. ambig.,
  • Ulmus campestris var. umbraculifera Trautv.,
  • Ulmus carpinifolia Gled.,
  • Ulmus carpinifolia var. suberosa (Moench) Rehder,
  • Ulmus carpinifolia var. umbraculifera (Trautv.) Rehder,
  • Ulmus foliacea Gilib., nom. inval.,
  • Ulmus foliacea var. suberosa (Moench) Rehder,
  • Ulmus foliacea var. umbraculifera (Trautv.) Rehder,
  • Ulmus glabra var. suberosa (Moench) Gürke,
  • Ulmus nitens Moench,
  • Ulmus suberosa Moench

Poddružiny a warjetety

wobdźěłać
  • Ulmus minor subsp. angustifolia. (Syn. U. minor var. cornubiensis)
  • Ulmus minor subsp. minor (Syn. U. carpinifolia)
  • Ulmus minor var. plotii: Endemit w Jendźelskej.
  • Ulmus minor subsp. sarniensis: Lokalendemit na Kanalowych kupach a w Francoskej. Wón so w dźělach Wulkobritaniskeje kultiwěruje.
  • Ulmus minor var. vulgaris: Je domjacy w Jendźelskej, Italskej a Španiskej. (Syn. U. procera).
  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 542.
  2. W internetowym słowniku: Ulme
  3. 3,0 3,1 W internetowym słowniku: Feldulme
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 436 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 396 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy

wobdźěłać
 
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije