Nahłownicojta pihawka

Nahłownicojta pihawka

Nahłownicojta pihawka (Orchis militaris)
systematika
Domena	Eukaryoty
Swět	Rostlinstwo
swójba:	Orchidejowe rostliny (Orchidaceae)
podswójba:	Orchidoideae
tribus:	Orchideae
podtribus:	Orchidinae
ród:	Pihawka (Orchis)
družina:	Nahłownicojta pihawka
wědomostne mjeno
Orchis militaris
L. (1753)

Nahłownicojta pihawka (Orchis militaris) je rostlina ze swójby orchidejowych rostlinow (Orchidaceae).

Wopis

Kwětnistwo

Nahłownicojta pihawka je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 25 hač 45 (50) cm.

Łopjena

Delnje łopjena su wusko owalne a wótre a docpěwaja dołhosć wot 5 hač 15 cm.

Kćenja

Kćěje wot meje hač junija. Kćenja steja po dwacećoch hač po pjećdźesatoch w cylindriskej kłosu. Hubka docpěwa dołhosć wot 10 hač 15 mm a je lila hač běła a hłuboko lapata, při čimž jeje kónčki docpěwaja šěrokosć wot 3,5 mm. Wotroha je dele měrjena. Nahłownik je blědźe róžojty hač šěry a znutřka čerwjenje žiłkaty.

Stejnišćo

Rosće na wapnitych suchich trawnikach, w ćopłych mjezach, na skłoninach, tymjenjatych łukach, w rěčnych łučinach a swětłych kerčinach. Preferuje wapnite, humusowe pódy.

Rozšěrjenje

Rostlina je w nimale cyłej Europje, sewjernje hač do južneje Šwedskeje rozšěrjena.

Žórła

• Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 230 (němsce)
• Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 108 (němsce)
• Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
• Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
• Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
• Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)