Niska šlinčina (Medicago lupulina) je rostlina ze swójby łušćinowcow.

Niska šlinčina
Niska šlinčina (Medicago lupulina)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eurosidy I
rjad: (Fabales)
swójba: Łušćinowcy (Fabaceae)
podswójba: Mjetelojte kwěty (Faboideae)
ród: Šlinčina[1] (Medicago)
družina: Niska šlinčina
wědomostne mjeno
Medicago lupulina
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Niska šlinčina je jednolětna abo dwulětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 15 hač 60 cm.

Łopjena su delnim boku přilěhawje kosmate a třiličbne, při čimž srjedźne łopješka su dlěje stołpikate. Łopješka su jejkojte hač eliptiske, docpěwaja dołhosć wot 11 hač 14 mm a šěrokosć wot 6 hač 11 mm a njesu sadźny kónčk.

Kćěje wot meje hač oktobra. Žołte kćenja docpěwaja wulkosć wot 2 hač 3,5 mm a steja po dźesaćoch hač po pjećdźesaćoch w něhdźe 5 mm wulkich hłójčkach. Kwětnistwo so za čas wukćěnju podlěša. Krónowe łopješko zahe wotpadnu.

Łušćina je jěrchenkojta, njenjese kałače a docpěwa dołhosć wot 2 hač 3 mm.

Stejnišćo

wobdźěłać

Rosće na wapnitych suchich trawnikach, łukach, rolach, pućach a nasypach. Preferuje w lěću ćopłe, w prawym měrje suche, bazowe pódy.

Rozšěrjenje

wobdźěłać

Rostlina je w Europje rozšěrjena.

  1. W internetowym słowniku: Schneckenklee
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 166 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 320 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije