Nalětni hórkowc (Gentiana verna) je rostlina ze swójby hórkowcowych rostlinow (Gentianaceae).

Nalětni hórkowc
Nalětni hórkowc (Gentiana verna)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Asteridy
Euasteridy I
rjad: (Gentianales)
swójba: Hórkowcowe rostliny (Gentianaceae)
ród: Hórkowc[1][2] (Gentiana)
družina: Nalětni hórkowc
wědomostne mjeno
Gentiana verna
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Škitana družina

Nalětni hórkowc je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 15 cm (5-20cm). Rostlina ma jara krótke łopjenowe stołpiki.

Stołpiki su zrunane.

Spódnje łopjena su šěroko lancetojte, wótre, docpěwaja dołhosć wot 3 cm, a nimo toho su wjetše hač mało stołpikatych łopjenow a na kromje najčasćišo papilosne. Wone wutworu rozetu. Stołpikowe łopjena su mjeńše.

Kćěja wot měrca hač do junija (awgusta). Kćenja docpěwaja dołhosć wot 2 hač do 3 cm. Keluch je na kromje šwižnje pjerjojty. Króna je ćmowomódra a ma chětro šěroku rołku a rozšěrjene kónčki. Kćěje druhdy w pózdnjej nazymje druhi raz. Jich póžěrk je běły.

Běła pěsta kćenjowy zachod zatyka tak, zo jenož dnjowniki z dołhim rydleškom móžeja hač do nektara docpěć.

Za čas špatneho wjedra abo temperaturow pod 10° C kćenja zawrjene wostanu.

Stejnišćo

wobdźěłać

Nalětni hórkowc rosće na skalnje drjebiznje, suchich trawach a płonych bahnach; na wapnu.

Rozšěrjenje

wobdźěłać

Nalětni hórkowc je w horinach srjedźneje a južneje Europy rozšěrjeny, při čimž wot Irskeje hač do Ruskeje wustupuje.

Wužiwanje

wobdźěłać
  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1stronje 118, 151.
  2. W internetowym słowniku: Enzian
  • Botanica, Einjährige und mehrjährige Pflanzen, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4469-1, strona 369 (němsce)
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 284 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 208 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • GU Naturführer Blumen, ISBN 3-7742-1507-3, stronje 14-15
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy

wobdźěłać
 
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije