Něžna syćina
Něžna syćina (Juncus tenuis) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Monokotyledony | |
Commelinidy | |
rjad: | (Poales) |
swójba: | Syćinowe rostliny (Juncaceae) |
ród: | Syćina[1][2] (Juncus) |
družina: | Něžna syćina |
wědomostne mjeno | |
Juncus tenuis | |
Willd. | |
Něžna syćina (Juncus tenuis) je rostlina ze swójby syćinowych rostlinow (Juncaceae).
Wopis
wobdźěłaćNěžna syćina docpěwa wysokosć wot 15 hač 40 cm.
Stołpiki su husto stejace a njesu na spódku dołhe, trawojte łopjena.
Kćenja
wobdźěłaćKćěje wot junija hač septembra. Kwětnistwo je nakónčne, wobsteja z wjele kćenjow a so wot 2-3 wysokich łopješkow přesahaja. Kćenjowe łopješka su šěsć, žołotozelene, třinerwne, fajn kónčkojte a dlěše hač kapslu.
Stejnišćo
wobdźěłaćRosće na lěsnych pućach, stupowych trawnikach.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćRostlina je často w Europje, ale bu z sewjerneje Ameriki zanjesena.
Wužiwanje
wobdźěłaćNóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 495.
- ↑ W internetowym słowniku: Binse
Žórła
wobdźěłać- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 424 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)