Mlóč

	Tutón nastawk z temu družina ze swójby zestajenkow (Taraxacum officinale) je po hesle na druhi nastawk podobny. Druhe hesło Mlóč (ród) ma temu ród ze swójby zestajenkow (Taraxacum).

Mlóč

Ilustracija mlóča (Taraxacum officinale)
systematika
Domena	Eukaryoty
Swět	Rostlinstwo
rjad:	(Asterales)
swójba:	Zestajenkowe rostliny (Asteraceae)
podswójba:	(Cichorioideae)
tribus:	Cichorieae
ród:	Mlóč (Taraxacum)
družina:	Mlóč
wědomostne mjeno
Taraxacum officinale
Kirschner, H.Øllg. & Štěpánek

Mlóč (Taraxacum officinale) je rostlina ze swójby zestajenkow (Asteraceae).

Wopis

Mlóč je naha, słabje kosmata rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 50 cm. Wón ma rěpojty, mjasny korjeń.

Stołpiki su dudławe, nahe, blěde a wobsahuje mlóčnu mězu.

Łopjena

Łopjena su spódkostejace, nawopačnje lancetojte,

Kćenja

Wón kćěje wot apryla hač do julije abo decembra. Kćenjowe hłójčki sedźa jednory na dołhim, bjezłopjenowym stołpiku. Kwěty su žołte a jazyčkojte.

Płody

Płody maja dołhi, ćeńki pysčičk a mnoholičbne běłe pjerjojte keluchowe seršćički.

Stejnišćo

Wón rosće na łukach, njerodźowych honach, pastwach, rolach a smjećišćach.

Rozšěrjenje

Mlóč je w Europje a zapadnej Aziji rozšěrjeny.

Wobraz

• 

  Symjenja

• 

  Rostlina

• 

  Łopjenko

• 

  Mlóč krótko před překćěćom

Wužiwanje

Łopjena mlóča so druhdy za soloteje wužiwaja. Ale so tež za picy rozdźělnych domjacych zwěrjatow wužiwaja. Na př. za nukle a za wujki.

Žórła

• GU Maxi-Kompaß Blumen, ISBN 3-7742-3852-9, strona 82 (němsce)
• GU Naturführer Blumen, ISBN 3-7742-1507-3, strona 88 (němsce)
• Kral, Jurij: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje rěče. Maćica serbska, Budyšin (1927)
• Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
• Seidel/Eisenreich: BLV Bestimmungsbuch Blütenpflanzen, ISBN 3-405-13557-5, stronje 60-61
• Völkel, Pawoł: Hornjoserbsko-němski słownik, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin (1981)