Lěsny kozylist
| |
| Lěsny kozylist (Lonicera periclymenum) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Jadrowe eudikotyledony | |
| Asteridy Euasteridy II | |
| rjad: | (Dipsacales) |
| swójba: | Kozylistowe rostliny (Caprifoliaceae) |
| ród: | Kozylist[1][2] (Lonicera) |
| družina: | Lěsny kozylist |
| wědomostne mjeno | |
| Lonicera periclymenum | |
| L. | |
Lěsny kozylist (Lonicera periclymenum) je rostlina ze swójby kozylistowych rostlinow (Caprifoliaceae).
Wopis
wobdźěłaćLěsny kozylist je łaženski kerk, kotryž docpěwa wysokosć wot 2 hač 3 m.
Stołpik je wijaty.
Łopjena
wobdźěłaćŁopjena su šěroko lancetojte abo owalne, na hornim boku zelene, na delnim boku šěromódrozelene a přećiwostejne. Wone docpěwaja dołhosć wot 4 hač 10 cm a maja krótki stołpik.
Kćenja
wobdźěłaćKćěje wot junija hač awgusta. Kćenja sylnje wonja a docpěwaja dołhosć wot 4 hač 5 cm a steja w hłójčkojtych kwětnistwach. Króna je nažołć běła hač čerwjenje přeběžane. Kćenja so wječor pukaja a potom wosebite intensiwnje wonja.
Płody
wobdźěłaćJahody su ćmowočerwjene, nic zrosćene a słabje jědojte.
Stejnišćo
wobdźěłaćRosće w lisćowych lěsach, na swětlinach, lěsnych kromach a w kerčinach. Preferuje małowapnate pódy na stejnišćach z wyšej włóžnosć powětra.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćRostlina je w zapadnej a srjedźnej Europje, sewjernje hač do južneje skandinawiskeje, južnje hač do srjedźneje Italskeje a Korsiki rozšěrjena.
Wužiwanje
wobdźěłaćNóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 213.
- ↑ W internetowym słowniku: Geißblatt
Žórła
wobdźěłać- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 464 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 434 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)