Lěska (Delnja Łužica)

wjes w Delnjej Łužicy; gmejna Nowa Jazorina

Lěska (němsce Lieske) je wjes na juhozapadźe Delnjeje Łužicy we wokrjesu Hornje Błóta-Łužica, kotraž słuša do gmejnskeho dźěla Bobošojce w gmejnje Nowa Jazorina.

Lěska
Lieske
Połoženje Lěski na karće Delnjeje Łužicy
Połoženje Lěski na karće Delnjeje Łužicy
DEC
gmejna: Nowa Jazorina
zagmejnowanje: 1974 (do Bobošojc)
wysokosć: 111 metrow n.m.hł.
51.55684914.133267111
póstowe čisło: 03103
předwólba: 035751
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Lěšćanaŕ/-ka
adjektiw:
lěšćański
skłonowanje:
Lěski, Lěsce, Lěsku, Lěsku, w Lěsce
Tykowana cyrkej z lěta 1628 w Lěskej
Tykowana cyrkej z lěta 1628 w Lěskej

Tykowana cyrkej z lěta 1628 w Lěskej


Geografija

wobdźěłać

Wjeska nadeńdźe so w južnym dźělu gmejny při wuchodnym brjoze Sedličanskeho jězora a zwjazkowej dróze 156, kotraž wjedźe z Ranja přez Grodk do Běłeje Wody.

Susodnej wsy stej Prožym na wuchodźe a Bobošojce na sewjerowuchodźe. Sewjerowuchodnje Lěskeje nadeńdźe so městačko Wjelcej a na sewjeru Wjelčanske lětanišćo.

Prěni raz naspomni so dróhowc Lěska w lěće 1474 jako Leszk. Słušeše runje tak kaž susodny Žarnow do Złokomorowskeho hamta. Tykowana cyrkej we wsy natwari so w lěće 1628.

Hač do lěta 1974 tworješe wjes samostatnu gmejnu, doniž so do Bobošojc njezagmejnowa.

Wobydlerstwo

wobdźěłać

Po statistice Arnošta Muki měješe Lěska srjedź 1880tych lět cyłkownje 254 wobydlerjow, z kotrychž bě 244 Serbow (96 %) a jenož dźesać Němcow.[1] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 jenož hišće jednoho jeničkeho serbskorěčneho wobydlerja.

  1. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
  Commons: Lěska – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
  • Lěska w datowej bance delnjoserbskich městnych mjenow na dolnoserbski.de (delnjoserbsce)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije