Lěkarski kokrik

Lěkarski kokrik
	Lěkarski kokrik (Fumaria officinalis)
systematika
Domena	Eukaryoty
Swět	Rostlinstwo
	Eudikotyledoneny
rjad:	(Ranunculales)
swójba:	Makowe rostliny (Papaveraceae)
podswójba:	Kokrikowe rostliny (Fumariaceae)
ród:	Kokrik (Fumaria)
družina:	Lěkarski kokrik
	wědomostne mjeno
	Fumaria officinalis
	L.
	Wikipedija:Projekt za botaniku

Lěkarski kokrik (Fumaria officinalis) je rostlina ze swójby makowych rostlinow (Papaveraceae).

Po někotrych žórłach so do swójby kokrikowych rostlinow (Fumariaceae) přirjaduje.

Wopis

Lěkarski kokrik je cunja, módrozelena jednolětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 15 hač 30 cm.

Stołpik je rozhałuzowany.

Łopjena

Łopjena ma kónčki, kotrež su 3-4 razy tak dołhe kaž šěroke. Wone su dwójce třiličbne a módrozelene a maja 2 hač 3 mm dołhe kónčki.

Kćenja

Kćěje wot meje hač oktobra. 10-50 róžojtych, purpurowych abo ćmowočerwjenych, šwižnych kćenjow steji w kićach a docpěwa dołhosć wot 5 hač 9 mm. Keluškowe łopješka lochko wupadnu. Keluch docpěwa dołhosć wot 5 mm.

Płody

Płód je horjeka tróšku zatłóčeny worjech.

Stejnišćo

Rosće na rolach, zahrodach, winicach, wotewrjenych stejnišćach twarnišćow a druhich pustych płoninow.

Rozšěrjenje

Rostlina je w Europje rozšěrjena.

Wužiwanje

Rostlina wobsahuje alkaloidy, kaž na př. fumarin, ale tež fumarowu kisalinu. Tohodla so w ludowej medicinje přećiwo bolosćam žołčnika, žołdka a črjewa a schorjenjam kaže wužiwa.

Nóžki

↑ W internetowym słowniku: Erdrauch
↑ Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje serbskeje rěče, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2003, ISBN 3-7420-0313-5, str. 159.

Žórła

Lehrbuch der Botanik für Hochschulen, Jena 1921, strona 517 (němsce)
Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 232 (němsce)
Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 74 (němsce)
Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

[1] W internetowym słowniku: Erdrauch

[2] Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje serbskeje rěče, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2003, ISBN 3-7420-0313-5, str. 159.

[1]

[2]