Lěkarski kokrik
| |
| Lěkarski kokrik (Fumaria officinalis) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Eudikotyledoneny | |
| rjad: | (Ranunculales) |
| swójba: | Makowe rostliny (Papaveraceae) |
| podswójba: | Kokrikowe rostliny (Fumariaceae) |
| ród: | Kokrik[1][2] (Fumaria) |
| družina: | Lěkarski kokrik |
| wědomostne mjeno | |
| Fumaria officinalis | |
| L. | |
Lěkarski kokrik (Fumaria officinalis) je rostlina ze swójby makowych rostlinow (Papaveraceae).
Po někotrych žórłach so do swójby kokrikowych rostlinow (Fumariaceae) přirjaduje.
Wopis
wobdźěłaćLěkarski kokrik je cunja, módrozelena jednolětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 15 hač 30 cm.
Stołpik je rozhałuzowany.
Łopjena
wobdźěłaćŁopjena ma kónčki, kotrež su 3-4 razy tak dołhe kaž šěroke. Wone su dwójce třiličbne a módrozelene a maja 2 hač 3 mm dołhe kónčki.
Kćenja
wobdźěłaćKćěje wot meje hač oktobra. 10-50 róžojtych, purpurowych abo ćmowočerwjenych, šwižnych kćenjow steji w kićach a docpěwa dołhosć wot 5 hač 9 mm. Keluškowe łopješka lochko wupadnu. Keluch docpěwa dołhosć wot 5 mm.
Płody
wobdźěłaćStejnišćo
wobdźěłaćRosće na rolach, zahrodach, winicach, wotewrjenych stejnišćach twarnišćow a druhich pustych płoninow.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćRostlina je w Europje rozšěrjena.
Wužiwanje
wobdźěłaćRostlina wobsahuje alkaloidy, kaž na př. fumarin, ale tež fumarowu kisalinu. Tohodla so w ludowej medicinje přećiwo bolosćam žołčnika, žołdka a črjewa a schorjenjam kaže wužiwa.
Nóžki
wobdźěłać- ↑ W internetowym słowniku: Erdrauch
- ↑ Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje serbskeje rěče, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2003, ISBN 3-7420-0313-5, str. 159.
Žórła
wobdźěłać- Lehrbuch der Botanik für Hochschulen, Jena 1921, strona 517 (němsce)
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 232 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 74 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)