Lěkarske kosćadło (Symphytum officinale) je rostlina ze swójby wódrakowych rostlinow (Boraginaceae).

Lěkarske kosćadło
lěkarske kosćadło (Symphytum officinale)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Jadrowe eudikotyledony
  Asteridy
Euasteridy I
swójba: Wódrakowe rostliny (Boraginaceae)
ród: Kosćadło[1][2] (Symphytum)
družina: Lěkarske kosćadło
wědomostne mjeno
Symphytum officinale
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Jědojta družina
Kćenja lěkarskeho kosćadła

Lěkarske kosćadło je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač do 100 cm.

Lancetojte łopjena su wotstejo kosmate a na stołpiku wotběžu. Wone docpěwaja dołhosć wot hač do 25 cm.

Kćěje wot meje hač do julija. Nygace kćenja su nažołć běłe, purpurowe abo čerwjeno-wioletne a docpěwaja dołhosć wot 1 hač do 2 cm. Wone steja w dwójnych wijelach[3].

Zemske čmjeły z krótkim rydleškom krónowu rołku wotboka nakusaja, zo bychu nektar docpěwali.

Stejnišćo

wobdźěłać

Rosće na brjohach, na pućowach kromach, na mokrych łukach, w hrjebjach a w łučinowych lěsach. Preferuje włóžne hač mokre, wutkate a bazowe pódy.

Rozšěrjenje

wobdźěłać

Wužiwanje

wobdźěłać

Podobna družina

wobdźěłać
  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 211.
  2. W internetowym słowniku: Beinwell
  3. Strasburger, E. et al.: Lehrbuch der Botanik für Hochschulen. 35. Auflage, Spektrum Akademischer Verlag 2002, strona 855 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 54 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije