Kulkaty rupik

Kulkaty rupik (Saxifraga granulata)

systematika

Domena

Eukaryoty

Swět

Rostlinstwo

Eudikotyledony
Jadrowe eudikotyledony

rjad:

(Saxifragales)

swójba:

Rupikowe rostliny (Saxifragaceae)

ród:

Rupik^[1]^[2] (Saxifraga)

družina:

Kulkaty rupik

wědomostne mjeno

Saxifraga granulata

L. (1753)

Wikipedija:Projekt za botaniku

p • d • w

Kulkaty rupik (Saxifraga granulata) je rostlina ze swójby rupikowych rostlinow (Saxifragaceae). Dalše serbske mjeno je kulkač.

Poddružinje

Ma dwě poddružinje:

S. granulata ssp. graniticola D. A. Webb
S. granulata ssp. granulata L.

Wopis

Kulkaty rupik je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 15 hač 30 cm a je lěpjato-žałzojće kosmaty. Na spódku ma mnoholičbne kulojte lehnjenske cyble, kotrež su twjerde.

Spódnja rozeta ma stołpikate, jěrchenkojte łopjena.

Stołpik je rozhałužkowany a žałzokosmaty.

Kćenja

Kćěje wot meje hač julija. Čumpata pakić ma horje zrunane hałužki. Běłe krónowe łopješka docpěwaja dołhosć wot 10 hač 15 mm, maja žołtozelene žiłki a su třikróčnje tak dołhe kaž keluch.

Stejnišćo

Rosće na łukach, suchich trawnikach, trawojtych skłoninach a w lěsach z dubow a hrabow. Preferuje małowapnite, tróšku kisałe, čumpate pódy.

Rozšěrjenje

Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.

Wužiwanje

Nóžki

↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 442.
↑ W internetowym słowniku: Steinbrech

Žórła

Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 64 (němsce)
Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 148 (němsce)
Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

[1] Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 442.

[2] W internetowym słowniku: Steinbrech

[1]

[2]