Kuši hórkowc

Kuši hórkowc

Kuši hórkowc (Gentiana acaulis)
systematika
Domena	Eukaryoty
Swět	Rostlinstwo
	Asteridy Euasteridy I
rjad:	(Gentianales)
swójba:	Hórkowcowe rostliny (Gentianaceae)
ród:	Hórkowc (Gentiana)
družina:	Kuši hórkowc
wědomostne mjeno
Gentiana acaulis
L.

Kuši hórkowc (Gentiana acaulis, syn. Gentiana kochiana) je rostlina ze swójby hórkowcowych rostlinow (Gentianaceae).

Typiski keluch kušeho hórkowca

Wopis

Kuši hórkowc je trajne zelo], kotrež docpěwa wysokosć wot 5 hač do 10 cm.

Stołpiki su zwjetša jara krótke.

Łopjena

Spódnje łopjena su lědma kožane, wopak jejkojte a docpěwaja dołhosć wot 3 hač do 10 cm. Stołpikowe łopjena su mjeńše.

Kćenja

Kćěje wot junija hač do awgusta. Zwónčkate kćenja docpěwaja dołhosć wot 4 hač do 6 cm. Wone su nutřka mustrowane a jasniše. Króna je ćmowozelena.

Stejnišćo

Rosće w suchich trawnikach, na kamjentnych trawnikach, na suchich łukach w Alpach a w předalpskim kraju we wysokosćach mjez 1200 a 2800 m. Preferuje małowapnite a kisałe hlinjane pódy.

Podobna družina

• Wapnowy hórkowc (Gentiana clusii) ma kćenja bjez zelenych smužkow. Rosće na wapnje.

Žórła

• Aichele, D., Golte-Bechtle, M.: Was blüht denn da: Wildwachsende Blütenpflanzen Mitteleuropas. Kosmos Naturführer (1997)
• Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
• Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
• Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
• Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)