Kuši hórkowc

Kuši hórkowc (Gentiana acaulis, syn. Gentiana kochiana) je rostlina ze swójby hórkowcowych rostlinow (Gentianaceae).

Kuši hórkowc

Kuši hórkowc (Gentiana acaulis)
systematika
Domena	Eukaryoty
Swět	Rostlinstwo
	Asteridy Euasteridy I
rjad:	(Gentianales)
swójba:	Hórkowcowe rostliny (Gentianaceae)
ród:	Hórkowc (Gentiana)
družina:	Kuši hórkowc
wědomostne mjeno
Gentiana acaulis
L.

Typiski keluch kušeho hórkowca

Wopis

Kuši hórkowc je trajne zelo], kotrež docpěwa wysokosć wot 5 hač do 10 cm.

Stołpiki su zwjetša jara krótke.

Łopjena

Spódnje łopjena su lědma kožane, wopak jejkojte a docpěwaja dołhosć wot 3 hač do 10 cm. Stołpikowe łopjena su mjeńše.

Kćenja

Kćěje wot junija hač do awgusta. Zwónčkate kćenja docpěwaja dołhosć wot 4 hač do 6 cm. Wone su nutřka mustrowane a jasniše. Króna je ćmowozelena.

Stejnišćo

Rosće w suchich trawnikach, na kamjentnych trawnikach, na suchich łukach w Alpach a w předalpskim kraju we wysokosćach mjez 1200 a 2800 m. Preferuje małowapnite a kisałe hlinjane pódy.

Podobna družina

• Wapnowy hórkowc (Gentiana clusii) ma kćenja bjez zelenych smužkow. Rosće na wapnje.

Žórła

• Aichele, D., Golte-Bechtle, M.: Was blüht denn da: Wildwachsende Blütenpflanzen Mitteleuropas. Kosmos Naturführer (1997)
• Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
• Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
• Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
• Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)