Kitkaty rupik
Kitkaty rupik (Saxifraga paniculata) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Eudikotyledony Jadrowe eudikotyledony | |
rjad: | (Saxifragales) |
swójba: | Rupikowe rostliny (Saxifragaceae) |
ród: | Rupik[1][2] (Saxifraga) |
družina: | Kitkaty rupik |
wědomostne mjeno | |
Saxifraga paniculata | |
Mill. | |
Kitkaty rupik (Saxifraga paniculata) je rostlina ze swójby rupikowych rostlinow (Saxifragaceae).
Wopis
wobdźěłaćKitkaty rupik je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 10 hač 40 cm.
Łopjena
wobdźěłaćFajn zubate, módrozelene, jazykojte łopjena steja w rozeće a docpěwaja dołhosć wot 1 hač 3 (5) cm a su mjasno-kožojte.
Kćenja
wobdźěłaćKćěje wot meje hač julija. Bohatokćenjowa pakić wobsteji z jednokćenjowych hač třikćenjowych hałužkow. Kćenja docpěwaja wulkosć wot 0,8 hač 1,5 cm.
Stejnišćo
wobdźěłaćRosće w skalnych škałbach, skalnych hłowach a skalnych trawnikach srjedźnych horinow a Alpow hač do wysokosćow wot 1300-3400 m. Preferuje suche, bazojte, zwjetša wapnite skalne pódy we słóncu abo w połsćinje.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćRostlina je w horinach Europy rozšěrjena.
Wužiwanje
wobdźěłaćNóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 442.
- ↑ W internetowym słowniku: Steinbrech
Žórła
wobdźěłać- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 64 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 148 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)