Wutrobičkojte wačoški

(ze strony „Karnawa” sposrědkowane)

Wutrobičkojte wačoški (Capsella bursa-pastoris) je rostlina ze swójby křižnokwětnych rostlinow (Brasicaceae). Dalše serbske mjena su kuše ničo, husyča stopa, karnawa, wačoškate zelo a maćerne cycki.

Wutrobičkojte wačoški
Wutrobičkojte wačoški (Capsella bursa-pastoris)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
podrjadownja: Rosidae
rjad: Brassicales
swójba: Křižnokwětne rostliny (Brasicaceae)
ród: Wačoški (Capsella)
družina: Wutrobičkojte wačoški
wědomostne mjeno
Capsella bursa-pastoris
(L.) Medik.
Wobdźěłać
p  d  w

Wutrobičkojte wačoški je jednolětna abo dwulětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 2 hač 70 cm.

Delnje łopjena wutworja rozetu. Stołpikowe łopjena su kłokojte a stołpik wobpřimowace.

Kćěje wot januara hač decembra. Běłe kćenja docpěwaja šěrokosć wot 4 hač 5 mm, maja zrunane keluškowe łopješka a steja na spočatku hłójčkojće-wokołkojtych, pozdźišo podlěšenych kićach. Štyri krónowe łopješka docpěwaja dołhosć wot 3 mm.

Płody su wopak wutrobičkojte hač třiróžkate truki, kotrež docpěwaja dołhosć wot 10 mm.

Stejnišćo

wobdźěłać

Rosće w njerodźowych wobrostach na rolach, w zahrodach, na pućach, drjebiznowych městnach, pustych płoninach a zemskich nasypach. Preferuje wutkate pódy na swětłych stejnišćach.

Rozšěrjenje

wobdźěłać

Rostlina je w Europje rozšěrjena.

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 20 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 120 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije