Kałata žandawa
Kałata žandawa (Genista germanica) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Eurosidy I | |
rjad: | (Fabales) |
swójba: | Łušćinowcy (Fabaceae) |
podswójba: | Mjetelojte kwěty (Faboideae) |
ród: | Žandawa[1][2] (Genista) |
družina: | Kałata žandawa |
wědomostne mjeno | |
Genista germanica | |
L. | |
Kałata žandawa (Genista germanica) je kerkowa rostlina ze swójby łušćinowcow (Fabaceae).
Wopis
wobdźěłaćKałata žandawa je kerk, kotryž docpěje wysokosć wot 30 hač do 60 cm. Starše hałuzy su sylnje ćernjojte, při čimž ćernje su rozhałuzowane. Młode hałuzy njenjesu ćernje, ale su lisćate. Trawuzelena rostlina je hrubje kosmata.
Cyłokromne łopjena su lancetojte a docpěja dołhosć wot 10 hač do 20 mm a šěrokosć wot hač do 8 mm. Pódlanske łopješka faluja.
Kćěje wot meje hač do junija. Kćenja docpěja dołhosć wot nimale 1 cm. Chorhoj je naha a krótši hač kosmaty čołmik. Keluch je kosmaty. Króna docpěje dołhosć wot 7 hač 11 mm.
Łušćinowy płód je dołho wotestejo kosmata a docpěje dołhosć wot něhdźe 1 cm.
Maćizny
wobdźěłaćWobsahuje alkaloidy, na př. jědojty cytisin.
Stejnišćo
wobdźěłaćRosće na lěsnych a pućowych kromach, na holach mjez wrjosom. Ma radšo małowutkate pódy.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćRostlina je w srjedźnej a wuchodnej Europje rozšěrjena, při čimž na sewjer hač do južneje Šwedskeje a na juh hač do sewjerneje Italskeje wustupuje.
Podobna družina
wobdźěłać- Ćěmna žandawa (Genista anglica) je naha rostlina. Jeje łopjena su jejkojte a docpěja dołhosć wot 3 hač 7 mm. Rosće rozpjeršene w kónčinach z miłymi zymami.
Nóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 671.
- ↑ W internetowym słowniku: Ginster
Žórła
wobdźěłać- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 150 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 318 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Eksterne wotkazy
wobdźěłać- Genista germanica. W: FloraWeb.de. (němsce)