Japanski hrab (Carpinus japonica) je štom ze swójby lěskowych rostlinow (Corylaceae).

Japanski hrab
Japanski hrab (Carpinus japonica)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy I
rjad: (Fagales)
swójba: Brězowe rostliny (Betulaceae)
podswójba: Lěskowe rostliny (Coryloideae)
ród: Hrab[1][2][3] (Carpinus)
družina: Japanski hrab
wědomostne mjeno
Carpinus japonica
Blume
Wobdźěłać
p  d  w

Japanski hrab je štom, kotryž docpěwa wysokosć wot 9 hač do 12 m.

Rozhałuzuje relatiwnje daloko deleka. Hałuzy šěroko postupuja.

Ćmowošěra skora je hładka a často njesu swětliše smužki. W starobje šupiznata a brózdowa bywa.

Łopjena docpěwaja dołhosć wot 10 cm a su wjetše hač łopjena wšědneho hraba a husćišo žiłkate. Wone su ćeńke, ale wótro zubate a na bazy słabje wutrobojte.

Kćenja steja w mickach.

Stejnišćo

wobdźěłać

Rozšěrjenje

wobdźěłać

Wužiwanje

wobdźěłać
  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 154.
  2. W internetowym słowniku: Hainbuche
  3. W internetowym słowniku: Weißbuche
  • Botanica, Bäume und Sträucher, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4467-7, strona 199 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije