Hlebjojta łoboda
Hlebjojta łoboda (Atriplex prostrata)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eudikotyledony
Jadrowe eudikotyledony
rjad: (Caryophyllales)
swójba: Pólšicowe rostliny (Chenopodiaceae)
ród: Łoboda[1][2] (Atriplex)
družina: Hlebjojta łoboda
wědomostne mjeno
Atriplex prostrata
C.D. Bouché ex DC.
Wobdźěłać
p  d  w

Hlebjojta łoboda (Atriplex prostrata) je rostlina ze swójby pólšicowych rostlinow (Chenopodiaceae).

Hlebjojta łoboda je jednolětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 30 hač 90 cm.

Łopjena su hlebijojte. Delnje łopjena su přećiwostejne, tróšku třiróžkate a tak dołhe kaž šěroke. Hornje łopjena su schódne a na woběmaj bokomaj šěrozelene abo swětłozelene hač ćmowozelene, ćeńkošupiznate hač wobnažace.

Kćěje wot julija hač septembra. Njenahladne muske a žónske kćenja steja w kłubičkach w łopjenowych rozporach a w čumpatych kłosach. Muske kćenja zelenu wobałku maja, mjeztym zo žónske kćenja dwě zelenej łopješce maja.

Płody njesu dwě rombiskej łopješce.

Stejnišćo

wobdźěłać

Rosće w njerodźowych wobrostach na hrjebjach, na smjećowy a drjebiznowych městnach, nadróžnych kromach, brjohach a mórskich přibrjohach. Preferuje włóžne, jara wutkate, čumpate běłohlinowe a hlinjane pódy.

Rozšěrjenje

wobdźěłać

Wužiwanje

wobdźěłać
  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 228.
  2. W internetowym słowniku: Melde
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 344 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije