Hlebjojta łoboda
Hlebjojta łoboda (Atriplex prostrata) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Eudikotyledony Jadrowe eudikotyledony | |
rjad: | (Caryophyllales) |
swójba: | Pólšicowe rostliny (Chenopodiaceae) |
ród: | Łoboda[1][2] (Atriplex) |
družina: | Hlebjojta łoboda |
wědomostne mjeno | |
Atriplex prostrata | |
C.D. Bouché ex DC. | |
Hlebjojta łoboda (Atriplex prostrata) je rostlina ze swójby pólšicowych rostlinow (Chenopodiaceae).
Wopis
wobdźěłaćHlebjojta łoboda je jednolětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 30 hač 90 cm.
Łopjena
wobdźěłaćŁopjena su hlebijojte. Delnje łopjena su přećiwostejne, tróšku třiróžkate a tak dołhe kaž šěroke. Hornje łopjena su schódne a na woběmaj bokomaj šěrozelene abo swětłozelene hač ćmowozelene, ćeńkošupiznate hač wobnažace.
Kćenja
wobdźěłaćKćěje wot julija hač septembra. Njenahladne muske a žónske kćenja steja w kłubičkach w łopjenowych rozporach a w čumpatych kłosach. Muske kćenja zelenu wobałku maja, mjeztym zo žónske kćenja dwě zelenej łopješce maja.
Płody
wobdźěłaćPłody njesu dwě rombiskej łopješce.
Stejnišćo
wobdźěłaćRosće w njerodźowych wobrostach na hrjebjach, na smjećowy a drjebiznowych městnach, nadróžnych kromach, brjohach a mórskich přibrjohach. Preferuje włóžne, jara wutkate, čumpate běłohlinowe a hlinjane pódy.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćWužiwanje
wobdźěłaćNóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 228.
- ↑ W internetowym słowniku: Melde
Žórła
wobdźěłać- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 344 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)