Hładka motawa
| |
| Hładka motawa (Lolium perenne) (nalěwo) Wulka motawa (Lolium multiflorum) (naprawo) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Commelinidy | |
| rjad: | (Poales) |
| swójba: | Słódke trawy (Poaceae) |
| podswójba: | Pooideae |
| ród: | Motawa[1][2] (Lolium) |
| družina: | Hładka motawa[3] |
| wědomostne mjeno | |
| Lolium perenne | |
| L. | |
Hładka motawa[3] (Lolium perenne) je rostlina ze swójby słódkich trawow (Poaceae). Dalše serbske mjeno je němska motawa.
WopisWobdźěłać
Hładka motawa je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 20 hač 70 cm.
Stwjelca docpěwaja šěrokosć wot 3 hač 4 mm.
Łopjena su ćmowozelene.
KćenjaWobdźěłać
Kćěje wot meje hač oktobra. Kćenja steja w 20 cm dołhich, płonych kłosach, při čimž kłóski docpěwaja dołhosć wot 1,5 cm a z wuskim boku na wósce leža. Přikrywne pluwizny su něhdźe tak dołhe kaž kryjace pluwizny. Kłóski njenjesu kochty.
StejnišćoWobdźěłać
Rosće na pastwach, łukach, pyšnych a parkowych trawnikach, sportnišćach, pućach a stupowych městnach.
RozšěrjenjeWobdźěłać
Rostlina je w Europje rozšěrjena.
WužiwanjeWobdźěłać
Podobna družinaWobdźěłać
- Wulka motawa (Lolium multiflorum) ma hač do 3 cm dołhe kłóski a hač do 1,5 cm dołhe kochty. Rostlina so jako picnu trawu kultiwuje.
NóžkiWobdźěłać
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 269.
- ↑ W internetowym słowniku: Lolch
- ↑ 3,0 3,1 W internetowym słowniku: Weidelgras
ŽórłaWobdźěłać
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 398 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 454 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
