Dobra želbija
Dobra želbija (Salvia officinalis) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Euasteridy I | |
rjad: | (Lamiales) |
swójba: | Cycawkowe rostliny (Lamiaceae) |
podswójba: | Nepetoideae |
ród: | Želbija[1][2] (Salbia) |
družina: | Dobra želbija |
wědomostne mjeno | |
Salvia officinalis | |
L. | |
Dobra želbija (Salvia officinalis) je rostlina ze swójby cycawkowych rostlinow (Lamiaceae).
Wopisanje
wobdźěłaćDobra želbija je kerk, kotryž docpěwa wysokosć wot 20 hač 70 (80) cm. Rostlina deleka wodrjewi, při rozrybowanju sylnje wonja a je zmjerzkokruta.
Łopjena
wobdźěłaćŁopjena su owalne hač šěroko-lancetojte, zmoršćene a na křiž přećiwostejne. Wone njesu často dwaj małkej kónčkaj a su dołho stołpikate, słabje karbowane a na delnim boku pjelsćojte.
Kćenja
wobdźěłaćKćěje wot meje hač julija. Wioletne kćenja docpěwaja dołhosć wot 1,8 hač 2,5 cm a steja po štyrjoch hač po wosmjoch we wjacorych pozdatnych mutličkach. Hornja hubka je helmojta a nimale runa. Króna docpěwa dołhosć wot 17 hač 25 mm.
Stejnišćo
wobdźěłaćRostlina so plahuje a je rědko wodźiwi, wosebje na ćopłych połsuchich trawnikach.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćPochadźa z regiona Srjedźneho morja, předewšěm z Španiskeje, sewjerneje Afriki a Balkana.
Wužiwanje
wobdźěłaćNóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 672.
- ↑ W internetowym słowniku: Salbei
Žórła
wobdźěłać- Botanica, Einjährige und mehrjährige Pflanzen, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4469-1, strona 768 (němsce)
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 314 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 242 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)