Dźiwja krušwina (Pyrus pyraster) je štom abo kerk ze swójby róžowych rostlinow.

Dźiwja krušwina
Dźiwja krušwina (Pyrus pyraster)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy I
rjad: (Rosales)
swójba: Róžowe rostliny (Rosaceae)
podswójba: (Spiraeoideae)
tribus: Pyreae
podtribus: Jadrješkosadowe rostliny (Pyrinae)
ród: Krušwina[1][2] (Pyrus)
družina: Dźiwja krušwina
wědomostne mjeno
Pyrus pyraster
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Dźiwja krušwina je štom abo kerk, kotryž docpěwa wysokosć wot 5 hač do 20 m. Rostlina hłuboko korjeni.

Króna je njeprawidłowna a kehelojta. Zdónk je runy.

Kónčki hałuzow často njesu ćernje.

Łopjena docpěwaja dołhosć wot 2 hač do 7 cm a su kulojte hač jejkojte, kotrychž nerwy na delnim boku lědma wustupuja. Jich stołpik docpěwa dołhosć wot 7 cm.

Kćenja steja po třoch hač po dźewjećoch w wurličkach a ma běłe, něhdźe 1,5 dołhe krónowe łopješka, čerwjene próškowe łopješka.

Płody su mjez 2-4 cm małke, žołte abo brune, kulojte hač jejkojte. Wone su njejědźne a mnoholičbne wodrjewjene kamjentne bańki wobsahuja.

Stejnišćo

wobdźěłać

Rosće w kamjentnych kerčinach, w łučinowych lěsach, w swětłych lěsach, w połnych kerčinach a na zwisach.

Rozšěrjenje

wobdźěłać

Rosće w lěću ćopłych, w zymje miłych regionach srjedźneje Europy.

Wužiwanje

wobdźěłać
  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 219.
  2. W internetowym słowniku: Birne
  • Mayer, Schwegler: Welcher Baum ist das?, Bäume, Sträucher, Ziergehölze, ISBN 978-3-440-11273-1, strona 164 (němsce)
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 440 (němsce)
  • Spohn: Welcher Baum ist das? Die neuen Kosmos-Naturführer, ISBN 978-3-440-10794-2, strona 111 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 410, jako podobna družina Wild-Birne (Pyrus pyraster) pod hesłom Kultur-Birne (Pyrus communis) (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)


Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije