Cuza pyskawa
Cuza pyskawa (Geranium pyrenaicum) je rostlina ze swójby pyskowničkowych rostlinow (Geraniaceae).
| |
| Cuza pyskawa (Geranium pyrenaicum) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Rosidy Eurosidy II | |
| rjad: | (Geraniales) |
| swójba: | Pyskowničkowe rostliny (Geraniaceae) |
| ród: | Pyskawa[1][2] (Geranium) |
| družina: | Cuza pyskawa |
| wědomostne mjeno | |
| Geranium pyrenaicum | |
| Burm. fil. | |
Wopis
wobdźěłaćCuza pyskawa je dwulětna rostlina abo trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 25 hač 70 cm.
Stołpik je zrunany abo postupacy, rozhałuzowany, wotestejo kosmaty.
Łopjena
wobdźěłaćŁopjena su přećiwostejne, we wobrysu kulojte, hač do srjedźišća rukojte, pjećdźělne hač dźewjećdźělne a docpěwaja šěrokosć wot 3 hač 7 cm.
Kćenja
wobdźěłaćKćěje wot meje hač oktobra. Kćenja su jasnowioletne, docpěwaja šěrokosć wot 1 hač 2 cm a přesahaja łopjena. Krónowe łopješka su hłuboko wutrobojće zarězane a docpěwaja dołhosć wot 7 hač 10 mm a su dwójce tak dołhe kaž keluškowe łopješka.
Stejnišćo
wobdźěłaćRosće na pućach, drjebiznowych městnach, w žiwych płotach, na njerodźojtych pastwach a pustych płoninach. Preferuje wutkate pódy w krajinach z miłym klimatom.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćRostlina pochadźa z horinow južneje Europy a je při nas we wysokosć wot hač do 1800 m zdomjacnjena.
Nóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 410.
- ↑ W internetowym słowniku: Storchschnabel
Žórła
wobdźěłać- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 220 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 48 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)