Brunočerwjeny stawač

Brunočerwjeny stawač

Epipactis atrorubens (Epipactis atrorubens)
systematika
Domena	Eukaryoty
Swět	Rostlinstwo
swójba:	Orchidejowe rostliny (Orchidaceae)
podswójba:	Epidendroideae
tribus:	Neottieae
podtribus:	Limodorinae
ród:	Stawač (Epipactis)
družina:	Brunočerwjeny stawač
wědomostne mjeno
Epipactis atrorubens
(Hoffm. ex Bernh.) Besser (1809)

Brunočerwjeny stawač (Epipactis atrorubens) je rostlina ze swójby orchidejowych rostlinow (Orchidaceae).

Wopisanje

Brunočerwjeny stawač je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 30 hač 60 cm.

Stołpik je čerwjenojty, horjeka móškojće kosmaty.

Łopjena su dwurynčkojće přirjadowane, lancetojte abo jejkolancetojte a dlěše hač stołpikowe čłony a deleka často čerwjenowioletne.

Kćěje wot junija hač awgusta. Po wanili wonjace, lochko nygace kćenja docpěwaja wulkosć wot něhdźe 1,5 cm. Kćenjowe łopješka su ćomnopurpurne. Hubka je dwurozdźělna. Zwonkowne tři kćenjowe łopješka su lancetojte a docpěwaja dołhosć wot 6 hač 8 mm. Znutřkowne kćenjowe łopješka su swětliše.

Stejnišćo

Rosće we swětłych lěsach, kerčinach a na lěsnych kromach. Preferuje suche, zwjetša wapnite, malowutkate, ćopłe pódy w połsćinje.

Rozšěrjenje

Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.

Žórła

• Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 344 (němsce)
• Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 102 (němsce)
• Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
• Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
• Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
• Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)