Barbjerska serlica (Asperula tinctoria) je rostlina ze swójby čerwjenkowych rostlinow (Rubiaceae).

Barbjerska serlica
Barbjerska serlica (Asperula tinctoria)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Asteridy
Euasteridy I
rjad: (Gentianales)
swójba: Čerwjenkowe rostliny (Rubiaceae)
ród: Serlica[1] (Asperula)
družina: Barbjerska serlica
wědomostne mjeno
Asperula tinctoria
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Barbjerska serlica docpěwa wysokosć wot 30 hač 50 cm.

Stołpik je štyrihranity.

Łopjena su po štyrjoch hač po šesćoch mutličkostejne, wuskolancetojte, jednonerwne a docpěwaja dołhosć wot 2 hač 6 cm.

Kćěje wot junija hač awgusta. Króna je běła, třistołpowa a docpěwa šěrokosć wot 3 hač 4 mm.

Płód je hładki.

Stejnišćo

wobdźěłać

Rosće we swětłych chójnowych a dubowych lěsach a w słónčnych kerčinach a na połsuchich trawnikach.

Rozšěrjenje

wobdźěłać

Rostlina je w srjedźnej Europje hač južneje Šwedskeje rozšěrjena.

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 453.
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 28 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije