Prawa barmowka
| |
| Prawa barmowka (Barbaraea vulgaris), Ilustracija z knihi Naše škodljive rastline (1892) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| rjadownja: | (Rosopsida) |
| podrjadownja: | (Rosidae) |
| rjad: | (Brassicales) |
| swójba: | Křižnokwětne rostliny (Brasicaceae) |
| ród: | Barmowka (Barbaraea) |
| družina: | Prawa barmowka |
| wědomostne mjeno | |
| Barbaraea vulgaris | |
| W.T.Aiton | |
Prawa barmowka (Barbaraea vulgaris) je rostlina ze swójby křižnokwětnych rostlinow (Brasicaceae).
Mjeno
wobdźěłaćRostlina (hlej wědomostne mjeno) je po swjatej Barbarje mjenowana.
Wopisanje
wobdźěłaćPrawa barmowka je dwulětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 30 hač 90 cm.
Łopjena su ćmowozelene a błyšćace. Hornje łopjena su zubate, mjeztym delnje łopjena su našćěpane z na kóždym boku 1 hač pjeć wotrězkami a wulkim nakónčnym wotrězkom.
Kćěje wot meje hač julija. Žołte kćenja steja w na kóncu stejacej, na spočatku nimale hłójčkojtej kići a docpěwaja wulkosć wot 4 hač 9 mm. Krónowe łopješka su dwójce tak dołhe kaž keluškowe łopješka.
Płody su zrunanje wotstejace truki, docpěwaja dołhosć wot 1,5 hač 3 cm a sedźa na stołpikach z dołhosću wot 4 hač 6 mm.
Stejnišćo
wobdźěłaćRosće na pućach, rěčkowych a rěčnych łučinach a na lěsnych zahonach, rólnych kromach, nasypach zemje a w šćerkowych jamach. Preferuje skerje włóžne, wutkate pódy.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćRostlina je w Europje rozšěrjena.
Wužiwanje
wobdźěłaćŁopjena wobsahuja wjele witamina C a słodźa nakisal-jěrje. Wone so hodźa jako přidawk za solotej abo zelowy twaroh, ale tež za spinatej podobne zeleniny. Prjedy rostlina bu často w burskich zahrodach plahowana.
Žórła
wobdźěłać- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 110 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 254 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)