Bahnowa wjerbinka
| |
| Bahnowa wjerbinka (Epilobium palustre) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Rosidy Eurosidy II | |
| rjad: | (Myrtales) |
| swójba: | Rěpnicowe rostliny (Onagraceae) |
| podswójba: | Onagroideae |
| ród: | Wjerbinka[1][2] (Epilobium) |
| družina: | Bahnowa wjerbinka |
| wědomostne mjeno | |
| Epilobium palustre | |
| L. | |
Bahnowa wjerbinka (Epilobium palustre) je rostlina ze swójby rěpnicowych rostlinow (Onagraceae).
Wopis
wobdźěłaćBahnowa wjerbinka je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 10 hač 50cm.
Stołpik je kulojty.
Łopjena
wobdźěłaćŁopjena su šwižne a docpěwaja šěrokosć wot 2 hač 7 mm.
Kćenja
wobdźěłaćKćěje wot julija hač septembra. Pěsty su hłójčkojte. Kćenja sedźa po štyrjoch hač po pjatnaćoch we rozporach hornich łopjenow.
Stejnišćo
wobdźěłaćRosće w płonych a žórłowych bahnach (tymjenjach), na hrjebinowych kromach, mokrych łukach. Preferuje mokre, chłódne, wutkate, zjwetša małowapnate pódy.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćWužiwanje
wobdźěłaćNóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 544.
- ↑ W internetowym słowniku: Weidenröschen
Žórła
wobdźěłać- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, 26 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
