Běła drěwda
Běła drěwda (Dictamnus albus) je rostlina z monotypiskeho roda drěwda (Dictamnus) znutřka swójby rutowych rostlinow (Rutaceae).
.JPG)
| |
| Běła drěwda (Dictamnus albus) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Rosidy Eurosidy II | |
| rjad: | (Sapindales) |
| swójba: | Rutowe rostliny (Rutaceae) |
| ród: | Drěwda (Dictamnus) |
| družina: | Běła drěwda |
| wědomostne mjeno | |
| Dictamnus albus | |
| L. | |
Běła drěwda ma sćěhowacu warjetetu:
- Purpurčerwjena drěwda (Dictamnus albus var. purpureus, syn. Dictamnus albus var. rubra) njese purpurróžojte kćenja z purpurčerwjenymi žiłkami.
Wopis
wobdźěłaćBěła drěwda je trajne zelo, kotrež docpěje wysokosć wot 60 hač 120 cm. Rostlina je kruta přećiwo zmjerzkej.
Rostlina sylnje wonje po citronje abo skoricy.
Stołpik je zrunany, njerozhałužkowany.
Łopjena
wobdźěłaćBłyšćace, swětłozelene łopjena su njeporowje pjerite z 3-5 (7-11) jejko-lancetojtymi, 5 hač 8 cm dołhimi, sćeńka zubatymi pjeroporami, transparentnje dypkate.
Kćenja
wobdźěłaćKćěje wot meje hač junija. Běłe, róžojte abo lila kćenja su hwěžkojte, docpěja wot 4 hač 5 cm, maja ćěmne žiłki a steja w nakónčnej, zrunanej kići. Próškowe nitki su dołhe a zhibane. Krónowe łopješka su pjeć a docpěja dołhosć wot 2 hač 3 cm. Keluškowe łopješka su pjeć a docpěja dołhosć wot 6 hač 8 mm. Próškowe łopješka su dołhe.
Stejnišćo
wobdźěłaćRosće na skalnych, kerčinatych zwisach, we swětłych, suchich lěsach a na lěsnych kromach. Ma radšo ćopłe, suche, zwjetša wapnite pódy.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćRostlina je w srjedźnej a južnej Europje rozšěrjena.
Wužiwanje
wobdźěłaćŽórła
wobdźěłać- Botanica, Bäume und Sträucher, Über 2000 Pflanzenporträts, ISBN 978-3-8331-4467-7, strona 277 (němsce)
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, stronje 232, 458 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 88 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
