Žołty žanowc
Žołty žanowc (Colutea arborescens)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
rjadownja: (Rosopsida)
podrjadownja: (Rosidae)
rjad: (Fabales)
swójba: Łušćinowcy (Fabaceae)
podswójba: Mjetelojte kwěty (Faboideae)
ród: Žanowc[1] (Colutea)
družina: Žołty žanowc
wědomostne mjeno
Colutea arborescens
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Jědojta družinaŠkitana družina

Žołty žanowc (Colutea arborescens) je kerkowa rostlina ze swójby łušćinowcow.

Wopisanje wobdźěłać

Žołty žanowc je kerk, kotryž docpěwa wysokosć wot 2,5 hač 5 m.

7 hač 13, zwjetša 11 łopjenow je šěroko-owalne, njeporowje pjerite a maja 1-3 cm šěroke pjerja.

Kćěje wot junija hač awgusta. Dołho stołpikate, zrunane kići wobsteji z dweju hač wosmjoch žołtych kćenjow, kotrež docpěwaja dołhosć wot 1,5 hač 2,5 cm. Chorhojčka kćenja njese brunočerwjene smužki. Keluch ma formu zwónčka a ma pjeć rozdźělnych zubkow.

Zrałe łušćinowe płody maja brjuchaće naduwanu, pergamentojtu sćěnu. Płody na rozdźěl wot druhich łušćinowych płodow so njepuknu, ale so jako cyłk wot wětra preč wěja. Wone docpěwaja dołhosć wot 6 hač 8 cm.

Stejnišćo wobdźěłać

Rosće w słónčnych kerčinach, žiwach płotach, na lěsnych kromach, nadróžnych a awtodróhowych kromach a na železniskich nasypach. Preferuje ćopłe w lěće suche, zwjetša wapnite pódy.

Rozšěrjenje wobdźěłać

Rostlina je w južnej Němskej, delnjej Awstriskej a južnej Europje rozšěrjena.

Wužiwanje wobdźěłać

Noty wobdźěłać

  1. Prawopisny słownik, Hornjoserbski słownik, ISBN 3-7420-1920-1, strona 672

Žórła wobdźěłać

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 458 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 420 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije