Šwižna hubinka

Šwižna hubinka

Šwižna hubinka (Orobanche gracilis)
systematika
Domena	Eukaryoty
Swět	Rostlinstwo
	Asteridy Euasteridy I
rjad:	(Lamiales)
swójba:	Hubinkowe rostliny (Orobanchaceae)
ród:	Hubinka (Orobanche)
družina:	Šwižna hubinka
wědomostne mjeno
Orobanche gracilis
Sm.

Šwižna hubinka (Orobanche gracilis) je rostlina ze swójby hubinkowych rostlinow (Orobanchaceae).

Wopisanje

Dwulětna holoparasit na łušćinowcach docpěwa rosćensku wysokosć wot 10 hač 60 centimetrow.

Jednory stołpik je brunojty, žołtojty abo čerwjenojty a ma zwjetša mjenje hač 15 šupiznowych łopjenow.

Łopjena

Łopjena njewobsahuja chlorofyl a su brunojte.

Kćenja

Kćěje wot meje hač awgusta (rědko hač oktobra). Kćenja, z korjeninskej nalice podobnym wonjom, steja w hustych kićach abo kłóskach. Króna je nutřka so błyšćena mutnje-krejčerwjena a znutřka žołta a docpěwa dołhosć wot 15 hač 25 mm. Napřećo wobkromje je čerwjena abo čerwjenobruny. Žołta pěsta ma purpurnobrunu kromu. Mučniki su horjeka žałzowe. Pěstka je žałowje kosmata.

Parazit

Rostlina parazitiske žiwjenje wjedźe na rodach Lotus, Genista, Hippocrepis a Trifolium.

Stejnišćo

Rosće na połsuchich trawnikach a słónčnych suchich łukach.

Rozšěrjenje

Rostlina je w južnej Němskej, ćopłych dołach Alpow a južnej Europje rozšěrjena.

Žórła

• Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 372 (němsce)
• Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
• Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
• Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
• Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)