Łučny šišmanc
Łučny šišmanc (Alchemilla vulgaris)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Rosidy
Eurosidy I
rjad: (Rosales)
swójba: Róžowe rostliny (Rosaceae)
podswójba: (Rosoideae)
ród: Šišmanc[1][2] (Alchemilla)
družina: Łučny šišmanc
wědomostne mjeno
Alchemilla vulgaris
L. em. Fröhner
Wobdźěłać
p  d  w

Łučny šišmanc (Alchemilla vulgaris; syn.: Alchemilla acutiloba Opiz, Alchemilla acutiloba var. stellata Poelt, Alchemilla acutangula Buser) je rostlina ze swójby róžowych rostlinow. Dalše serbske ludowe mjena su łučne šwejški, swjateje marcyne šórcuški a swjateje marcyne kožuški.

Łučny šišmanc
łopjena
ilustracija, C. A. M. Lindman

Łučny šišmanc je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć mjezy 10 a 50 cm. Rostlina přez škałoby na łopjenowych kromach wodu aktiwnje woteda.

Stołpik je rozdźělnje kosmaty.

Łopjena su kruhojte hač jěrchenkojte, 5-11-lapate a docpěja šěrokosć wot 2 hač do 12 cm. Wone su na štwórći hač napoł zarězane. Jich kosmy su rozdźělne. Lapy su połkruhojte hač třiróžkate. Łopjency maja 7-13 zubatych wotrězkow. Bazowe łopjena łučneho šišmanca su kulojte, dołhostołpikate a jenož hač do połojcy dźělene. Delnje łopjena docpěja wulkosć wot hač do 20 cm.

Wón kćěje wot meje hač do septembra (awgusta). Zelenožołte abo žołtozelene kćenja su małe z wulkosću wot něhdźe 5 mm a steja w kónčnje stejacych, kłubičkojtych pakićach abo čumpatych kłubičkach a maja 4 stameny. Krónowe łopješka faluja. Keluškowe łopješka steja w dwěmaj rjadomaj, štyri znutřkowne a štyri zwonkowne.

Stejnišćo

wobdźěłać

Wón rosće na łukach, na pastwach, na lěsowych kromach, w kerčinach, w hrjebjach a na kerčinowych kromach.

Rozšěrjenje

wobdźěłać

Łučny šišmanc je w Euraziji rozšěrjeny, ale faluje w perifernje ležacych regionach Europy.

Podobna družina

wobdźěłać
  • Mjechki šišmanc (Alchemilla mollis) je jara sylna, somotowje kosmata rostlina. Jeje kwětnistwo je jara wulke. Rosće často w zahrodach.
  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 504.
  2. W internetowym słowniku: Frauenmantel
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 366 (němsce)
  • Seidel/Eisenreich: BLV Bestimmungsbuch Blütenpflanzen, ISBN 3-405-13557-5, stronje 18-19 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 260 (němsce)
  • Steinbachs Großer Pflanzenführer, ISBN 978-3-8001-7567-3, strona 102 (němsce)
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
  • Rothmaler, W. et al.: Exkursionsflora von Deutschland, Band 1-4, Spektrum Akademischer Verlag, Heidelberg, Berlin (2002)
  • Strasburger, E. et al.: Lehrbuch der Botanik für Hochschulen. 35. Auflage, Spektrum Akademischer Verlag, Heidelberg, Berlin (2002)

Eksterne wotkazy

wobdźěłać

« Łučny šišmanc » w druhich projektach Wikimedije:


Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije