Zaječa rězna
| |
| Zaječa rězna (Carex ovalis) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| rjadownja: | Krytosymjenjak (Magnoliopsida) Monokotyledony |
| Commelinidy | |
| rjad: | (Poales) |
| swójba: | Cachorowe rostliny (Cyperaceae) |
| ród: | Rězna[1][2] (Carex) |
| družina: | Zaječa rězna |
| wědomostne mjeno | |
| Carex ovalis | |
| Gooden. | |
Zaječa rězna (Carex ovalis, syn.: Carex leporina L.) je rostlina z podroda jenakokłóskatych rěznow ze swójby cachorowowych rostlinow (Cyperaceae).
Wopis
wobdźěłaćZaječa rězna docpěwa wysokosć wot 20 hač do 60 cm.
Łopjena
wobdźěłaćŠěrozelene łopjena docpěwaja šěrokosć wot 2 hač do 3 mm a su krótše hač třihranity, horjeka hruby stołpik.
Kćenja
wobdźěłaćKćěje wot junija hač do julija. 5-6 kłosow je jejkojte, husto stłóčene. Muske a žónske kłosy ma samsnu formu. Hadźicy su křidleškate. Brune pluwizny su kónčkojte.
Stejnišćo
wobdźěłaćRosće na kisałych suchich trawnikach a na włóžnych pastwach.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćRostlina je w Europje rozšěrjena.
Wužiwanje
wobdźěłaćNóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 421.
- ↑ W internetowym słowniku: Segge
Žórła
wobdźěłać- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 412, z wědomostnym mjenom Carex leporina (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Eksterne wotkazy
wobdźěłać
Zaječa rězna. W: FloraWeb.de. (němsce)