Zažna syćel
| |
| Zažna syćel (Luzula pilosa) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Monokotyledony Commelinidy | |
| rjad: | (Poales) |
| swójba: | Syćinowe rostliny (Juncaceae) |
| ród: | Syćel[1][2] (Luzula) |
| družina: | Zažna syćel |
| wědomostne mjeno | |
| Luzula pilosa | |
| (L.) Willd. | |
Zažna syćel (Luzula pilosa) je rostlina ze swójby syćinowych rostlinow (Juncaceae). Dalše serbske ludowe mjeno je šćawa.
Wopis
wobdźěłaćZažna syćel docpěwa wysokosć wot 15 hač 30 cm a wutwori kupy.
Łopjena
wobdźěłaćSpódnje łopjena docpěwaja šěrokosć wot 5 hač 10 mm. Stołpikowe łopjena su wuše.
Kćenja
wobdźěłaćKćěje wot apryla hač meje. Kwětnistwo je wokołkojte. Kćenja steja po jednym na dołhich stołpikach. Šěsć kćenjowych łopješkow su wótre, brune a docpěwa dołhosć wot 3 hač 4 mm.
Stejnišćo
wobdźěłaćRosće w lisćowych a jehlinowych lěsach.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćRostlina je w Europje rozšěrjena.
Nóžki
wobdźěłaćŽórła
wobdźěłać- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 422 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)