Złoty dźećel
Kćenje złoteho dźećela (Trifolium aureum)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
rjad: (Fabales)
swójba: Łušćinowcy (Fabaceae)
podswójba: Mjetelojte kwěty
(Faboideae)
ród: Dźećel[1][2] (Trifolium)
sekcija: Chronosemium
družina: Złoty dźećel
wědomostne mjeno
Trifolium aureum
Poll.
Wobdźěłać
p  d  w

Złoty dźećel (Trifolium aureum) je rostlina ze swójby łušćinowcow (Fabaceae).

Wopis wobdźěłać

Złoty dźećel je jednolětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 30 cm.

Stołpik je zrunany abo stupacy.

Łopjena wobdźěłać

Łopjena su třiličbne a wobsteja z eliptiskych abo šwižnje jejkojtych łopješkow z dołhosću wot 25 mm.

Kćenja wobdźěłać

Wón kćěje wot junija hač do julija. Kćenja su žołte, docpěwaja dołhosć wot 5 hač 7 mm a steja po dwacećoch hač po štyrcećoch w kulojtych abo jejkojtych hłójčkach, kotrež docpěwaja dołhosć wot 1 hač do 1,5 cm. Zwjadnjena krónu njewotpada a je swětłobruna.

Stejnišćo wobdźěłać

Wón rosće na suchich łukach, pućnych kromach, pod kerčinami, we swětłych lěsach; na ćopłych, zwjetša małowapnitych pódach.

Rozšěrjenje wobdźěłać

Złoty dźećel je we wulkich dźělach Europy rozšěrjeny, ale w juhu jenož w horach. Nimo toho w Kawkazu a Małoaziji.

Nóžki wobdźěłać

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 109.
  2. W internetowym słowniku: Klee

Žórła wobdźěłać

  • GU Naturführer Blumen, ISBN 3-7742-1507-3, strona 58 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 322 (němsce)
  • Kral, Jurij: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje rěče. Maćica serbska, Budyšin (1927)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
  • Völkel, Pawoł: Hornjoserbsko-němski słownik, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin (1981)


Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije