Wuherska woka (Vicia pannonica) je rostlina ze swójby łušćinowcow.

Wuherska woka
Wuherska woka (Vicia pannonica)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
rjad: (Fabales)
swójba: Łušćinowcy (Fabaceae)
podswójba: Mjetelojte kwěty (Faboideae)
tribus: Fabeae
ród: Woka[1][2] (Vicia)
družina: Wuherska woka
wědomostne mjeno
Vicia pannonica
Crantz
Wobdźěłać
p  d  w
Symjenja
Łušćina wuherskeje woki

Stołpik tuteje jednolětneje zelišćowa rostlina je niskoležacy, horje stupacy abo łažacy, maksimalnje na spódku wobšěrne a docpěwa dołhosć mjezy 20 a 50 cm. Wón ma žłobiki a je najčasćišo mjechko hač do šešerjaće kosmaty kaž lisćowe łopjena.

Lisćowe łopjena su krótce stołpikowe hač do nimale sedźace a maja 7 hač do 9 porow jara krótce stołpikowych łopješkow a maja jednore abo stołpikowe, chětro słabe wobwitki. Łopješka su linealne hač do wusce nawopačnje owalne, docpěwaja dołhosć mjezy 1 a 1,5 cm a šěrokosć mjezy 2 a 5 mm.

Pódlanske łopjena su małe, owalne-lancetojte hač do połšpisformowe,.

Kćěje wot apryl hač do junija. Kćenja docpěwa dołhosć mjezy 1,5 a 1,8 cm.

Poddružinje

wobdźěłać

Rostlina ma dwě poddružinje.

  • Vicia pannonica subsp. pannonica ma swetłožołte hač nimale běłe kćenja.[3]
  • Vicia pannonica subsp. striata (M. Bieb.) Nyman ma mazane wioletne kćenja.[4]
  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 561.
  2. W internetowym słowniku: Wicke
  3. Wšědna wuhorska woka, němsce "Gewöhnliche Ungarische Wicke". W: FloraWeb.de. (němsce)
  4. Smuhata wuhorska woka, němsce "Gestreifte Ungarische Wicke". W: FloraWeb.de. (němsce)
  • Aichele, D., Golte-Bechtle, M.: Was blüht denn da: Wildwachsende Blütenpflanzen Mitteleuropas. Kosmos Naturführer (1997)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy

wobdźěłać
 
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije