Stawacy liščak
Stawacy liščak (Alopecurus geniculatus)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Commelinidy
rjad: (Poales)
swójba: Słódke trawy (Poaceae)
podswójba: (Pooideae)
ród: Liščak[1][2] (Alopecurus)
družina: Stawacy liščak
wědomostne mjeno
Alopecurus geniculatus
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Stawacy liščak (Alopecurus geniculatus) je rostlina ze swójby słódkich trawow (Poaceae).

Stawacy liščak docpěje wysokosć wot 15 hač 40 cm.

Stołpiki su ležace a na sukach korjenja.

Łopjena su šěrozelene a docpěja šěrokosć wot 2 hač do 8 mm.

Kćěje wot meje hač do septembra. Kłosowe pakiće docpěja dołhosć wot 2 hač do 5 cm a šěrokosć wot 4 hač do 5 mm. Kochty su pod srjedźišća kryjaceje pluwizny zasunjene. Próskowe łopješka su swětłožołte, pozdźišo zerzawcobrune.

Stejnišćo

wobdźěłać

Rosće na brjohach, w přiliwowych wužłobinach a na mokrych pućach.

Rozšěrjenje

wobdźěłać

Rostlina je w Europje rozšěrjena.

Wužiwanje

wobdźěłać

Podobna družina

wobdźěłać
  • Ryzy liščak (Alopecurus aequalis) ma kochty, kotrež su nad srjedźišća kryjaceje pluwizny zasunjene. Próškowe łopješka su běłojte, pozdźišo cyhelčerwjene. Rosće w hrjebjach a na hatnych kromach.
  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 239.
  2. W internetowym słowniku: Fuchsschwanz
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 400 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy

wobdźěłać
 
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije