Prawy kisalnik
Prawy kisalnik (Cotoneaster integerrimus) je kerk ze swójby róžowych rostlinow (Rosaceae).
Prawy kisalnik (Cotoneaster integerrimus) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Rosidy Eurosidy I | |
rjad: | (Rosales) |
swójba: | Róžowe rostliny (Rosaceae) |
podswójba: | (Spiraeoideae) |
tribus: | Pyreae |
podtribus: | (Pyrinae) |
ród: | Kisalnik[1][2] (Cotoneaster) |
družina: | Prawy kisalnik |
wědomostne mjeno | |
Cotoneaster integerrimus | |
Medik. | |
Wopis
wobdźěłaćPrawy kisalnik je kerk, kotryž docpěwa wysokosć wot 0,3 hač 2 m.
Hałuzy njenjesu ćernje.
Łopjena
wobdźěłaćŁopjena su owalne, na hornim boku nahe, na delnim boku husto šěropjelsćojte a docpěwaja dołhosć wot 1,5 hač 4 cm.
Kćenja
wobdźěłaćKćěje wot apryla hač meje. W łopjenkowych rozporach po jednu hač po pjećoch stejace kćenja maja pjeć krónowych łopješkow a jich kćenjowe stołpiki a keluch su nimale nahe. Krónowe łopješka su swětłoróžojte a maja formu zwónčka. Keluškowe łopješka docpěwaja dołhosć wot 2 mm.
Płody
wobdźěłaćJabłukowe płody su čerwjene, kulowate a nahe a docpěwaja šěrokosć wot 6 hač 8 mm.
Stejnišćo
wobdźěłaćRosće w skalnych kerčinach, skalnych zwisach a kamjentnych suchich lěsach. Preferuje lětoćopłe, suche, bazowe a zwjetša wapnate kamjentne a skalne pódy.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćWužiwanje
wobdźěłaćNóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 193.
- ↑ W internetowym słowniku: Zwergmispel
Žórła
wobdźěłać- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 452 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 416 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)