Pinija
Pinija[3][4] (Pinus pinea) je štom ze swójby chójnowych rostlinow (Pinaceae). Dalše serbske mjeno je čorne drjewo.
| |
| Pinija (Pinus pinea) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| rjadownja: | (Coniferopsida) |
| rjad: | Konifera (Coniferales) |
| swójba: | Chójnowe rostliny (Pinaceae) |
| podswójba: | (Pinoideae) |
| ród: | Chójna[1][2] (Pinus) |
| družina: | Pinija |
| wědomostne mjeno | |
| Pinus pinea | |
| L. | |
Wopis
wobdźěłaćStejnišćo
wobdźěłaćRozšěrjenje
wobdźěłaćWužiwanje
wobdźěłaćNóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 163.
- ↑ W internetowym słowniku: Kiefer
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 330.
- ↑ W internetowym słowniku: Pinie
Žórła
wobdźěłać- Aichele, D., Golte-Bechtle, M.: Was blüht denn da: Wildwachsende Blütenpflanzen Mitteleuropas. Kosmos Naturführer (1997)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)