Płucowy hórkowc

Płucowy hórkowc
Gentiana pneumonanthe 130805a.jpg
Płucowy hórkowc (Gentiana pneumonanthe)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Asteridy
Euasteridy I
rjad: (Gentianales)
swójba: Hórkowcowe rostliny (Gentianaceae)
ród: Hórkowc[1][2] (Gentiana)
družina: Płucowy hórkowc
wědomostne mjeno
Gentiana pneumonanthe
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Information icon.svg
Škitana družina

Płucowy hórkowc (Gentiana pneumonanthe) je rostlina ze swójby hórkowcowych rostlinow (Gentianaceae).

WopisWobdźěłać

Płucowy hórkowc docpěje wysokosć wot 10 cm.

Stołpik je kosmaty.

ŁopjenaWobdźěłać

Łopjena su šwižnje lancetojte, na kromje často dele umgerollt??, najčasćišo 1-nerwowe a steja jenož na stołpiku. Wone docpěwaja šěrokosć wot jenož 2 hač 5 mm a dołhosć wot hač do 5 cm. Njewutworja rozetu.

KćenjaWobdźěłać

Kćěje wot junija (julija) hač do septembra. Kćenja su mało, krótko stołpikate, steja w rozporach najhornišich łopjenow. Króna docpěje dołhosć wot 5 cm, je šwižnje zwonojta, módra, nutřka z 5 zelenje dypkatymi smužkami. Wona je 5-lapata z krótkimi kónčkami. Keluch ma 5 šwižnje lancetojtych kónčkow.

StejnišćoWobdźěłać

Płucowy hórkowc rosće w płonych bahnach, na sypanski łukach a włóžkich holach. Ma radšo zwjetša njewapnite, stuchłe pódy.

RozšěrjenjeWobdźěłać

Płucowy hórkowc je w nimale cyłej Europje, w Kawkazu a Sibirskej rozšěrjeny, při čimž na sewjer hač do južneje Skandinawiskeje a w juhu jenož w horinach wustupuje.

WužiwanjeWobdźěłać

NóžkiWobdźěłać

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1stronje 118, 151.
  2. W internetowym słowniku: Enzian

ŽórłaWobdźěłać

  • GU Naturführer Blumen, ISBN 3-7742-1507-3, stronje 14-15 (němsce)
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 286 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 208 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazyWobdźěłać

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije