Mólička woka
Mólička woka (Vicia hirsuta) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
rjad: | (Fabales) |
swójba: | Łušćinowcy (Fabaceae) |
podswójba: | Mjetelojte kwěty (Faboideae) |
tribus: | Fabeae |
ród: | Woka[1][2] (Vicia) |
družina: | Mólička woka |
wědomostne mjeno | |
Vicia hirsuta | |
(L.) Gray | |
Mólička woka (Vicia hirsuta) je rostlina ze swójby łušćinowcow (Fabaceae).
Wopis
wobdźěłaćMólička woka je jednolětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 15 hač 60 cm.
Stołpiki su ćeńke, klunkate.
Łopjena
wobdźěłaćPjerite łopješka su šwižne, prědku přikušene abo třizubate a docpěwaja dołhosć wot 5 hač 10 (12) mm.
Kćenja
wobdźěłaćKćěje wot junija hač julija. Kćenja su jasnowioletne, běłe abo namódreń běłe, docpěwaja dołhosć wot 3 hač 4 mm a steja po třoch hač po šesćoch w dołho stołpikatych kićach. Předewšěm pčołki a mjetele wopytuja kćenja dla bohateho nektara.
Płody
wobdźěłaćŁušćinowy płody docpěwaja dołhosć wot něhdźe 1 cm, wobsahuje dwě symjeni a su mjechko kosmate.
Stejnišćo
wobdźěłaćRosće na žitowych rolach, na pućach, drjebiznowych městnach a pustych płoninach. Preferuje ćopłe, w prawej měrje suche pódy.
Rozšěrjenje
wobdźěłaćWužiwanje
wobdźěłaćNóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 561.
- ↑ W internetowym słowniku: Wicke
Žórła
wobdźěłać- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 304 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 190 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Tutón zapisk wo botanice je hišće jara krótki. Móžeš pomhać jón dale wutwarjeć. Za to stłóč horjeka na Wobdźěłać.
Jeli maja w druhej rěči hižo wobšěrniši zapisk wo samsnej temje, móžeš tutón tež přełožić. |
Jeli ma zapisk wjace hač jedyn njedostatk, wužij prošu předłohu |