Jan Łahoda

Jan Łahoda (pseudonym Swjantovit; němsce Johann Wahode abo Jan Wahoda; * 25. awgusta 1801 w Tumicach, † 16. awgusta 1871 w Chołmje) bě serbski ewangelski farar a kulturny prócowar.

Łahodźic narowny pomnik před Chołmjanskej cyrkwi

Žiwjenje

Narodźi so jako syn žiwnosćerja a wopytowaše hač do lěta 1821 gymnazij w Budyšinje. Wot 1821 do 1824 studowaše w Lipsku ewangelsku teologiju a bě z čłonom Serbskeho prědarskeho towarstwa. W lěće 1823 bě jeho podstarši. Po nawróće do Łužicy běše wot 1824 do 1827 pomocny prědar w Bukecach a Radšowje. Wot 1827 do 1832 skutkowaše jako farar we Wochozach a wot 1832 hač do swojeje smjerće 1871 w tehdy hišće poměrnje serbskim Chołmje pola Niskeje.

Jeho row nadeńdźe so na starym kěrchowje při Chołmjanskej cyrkwi.

Skutkowanje

Hišće jako student w Lipsku dodawaše přełožki, kěrluše a spěwy do antologije prědarskeho towarstwa. Basnješe tež swětne pěsnje w stilu Jurja Mjenja, přełožowaše z Klopstockoweho Messiasa a z twórbow druhich klasiskich němskich awtorow.

Jako duchowny we Wochozach wuda serbske modlerske knihi Rańše a wječorne modlitwy (Budyšin 1831). Mjez 1849 a 1853 sćeleše wšelake spěwy a dopisy do Tydźenskeje Nowiny. W swojim Chołmjanskim domje wuwučowaše młodych Serbow a druhich Słowjanow w serbšćinje.

Wot lěta 1848 bě sobustaw Maćicy Serbskeje.

Žórło

• Rudolf Kilank: Łahoda, Jan. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 325