Izolda Gardošowa

serbska sorabistka a ludowědnica
(ze strony „Gardošowa” sposrědkowane)

Izolda Gardošowa (rodź. Scharfec, němsce Isolde Gardoš; * 5. septembra 1938 w Žitawje, † 20. septembra 1979 w Budyšinje) bě serbska wědomostnica a bibliografka.

Po maturje při Serbskej wyšej šuli w Budyšinje studowaše na Lipšćanskej Karla Marxowej uniwersiće rusistiku, sorabistiku a pedagogiku. Zahe zajimowaše so za folkloristiku a spisa swoje diplomowe dźěło wo postawje Wódneho muža w němskim a zapadosłowjanskim wobłuku. Po zakónčenju studija wubra sej serbske přisłowa jako disertacisku temu, při čimž bě dołhodobny cil wudźěłanje přisłowneho leksikona.

Po promociji sta so z wědomostnej sobudźěłaćerku Instituta za serbski ludospyt w Budyšinje. Wozjewi wjacore mjeńše studije k problematice serbskich přisłowow. Po smjerći Jurja Młynka přewza tež wědomostne pěstonjenje Serbskeje centralneje biblioteki a dźěło na Serbskej bibliografiji.

Zemrě po dołhej, ćežkej chorosći w starobje jenož 41 lět w septembrje 1979.

Wubrane spisy

wobdźěłać
  • Inhalt und Thematik des sorbischen Sprichwortgutes. (disertacija, 1966)
  • Studien zu Inhalt und Thematik der sorbischen Sprichwörter. W: Lětopis C 10 (1967), str. 3–48.
  • Beobachtungen zur heutigen Erzählsituation in einem Lausitzer Heidedorf. W: Lětopis C 15 (1972), str. 40–60.
  • Serbska bibliografija – Sorbische Bibliographie 1966–1970. (cyłkowna redakcija, 1974), 341 str.
  • Der Wassermann und seine Frau im sorbischen Sagengut. W: Lětopis C 18 (1975), str. 35–63.
  • Kajkiž ptačik – tajke hrónčko. Wie der Vogel – so das Lied. Serbske přisłowa. Sorbische Sprichwörter. Wubrane wot Izoldy Gardošoweje, LND, Budyšin 1978, 169 str.
  • Serbska bibliografija – Sorbische Bibliographie 1971–75. (cyłkowna redakcija, 1978), 437 str.
  • Paul Nedo: Dr. phil. Isolde Gardoš verstorben. W: Lětopis C 23 (1980), str. 103sl.
  • Hanka Faßke: Bibliographie der Veröffentlichungen von Isolde Gardoš. W: Lětopis C 23 (1980), str. 105sl.
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije