Dripata pyskawa
Dripata pyskawa (Geranium dissectum) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Rosidy Eurosidy II | |
rjad: | (Geraniales) |
swójba: | Pyskowničkowe rostliny (Geraniaceae) |
ród: | Pyskawa[1][2] (Geranium) |
družina: | Dripata pyskawa |
wědomostne mjeno | |
Geranium dissectum | |
L. | |
Dripata pyskawa (Geranium dissectum) je rostlina ze swójby pyskowničkowych rostlinow (Geraniaceae).
Wopis wobdźěłać
Dripata pyskawa je jednolětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 10 hač 60 cm.
Stołpik je wotstejo kosmate.
Łopjena wobdźěłać
Łopjena su nimale hač k spódku rukojće pjećdźělne hač sydomdźělne. Jich wotrězki su dźělene a maja linealne, 2-3 mm šěroke kónčki.
Kćenja wobdźěłać
Kćěje wot meje hač awgusta. Kćenja su purpurowočerwjene a njepřesahuja susodne łopješka. Krónowe łopješka docpěwaja dołhosć wot 4 hač 6 mm a su tak dołhe kaž keluškowe łopješka. Stołpiki kwětnistwow su krótše hač nošne łopješka.
Stejnišćo wobdźěłać
Rosće na rolach z wobkopankami, w zahrodach, na winicach a pustych płoninach. Preferuje wutkate a bazowe pódy.
Rozšěrjenje wobdźěłać
Rostlina je w Europje rozšěrjena.
Nóžki wobdźěłać
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 410.
- ↑ W internetowym słowniku: Storchschnabel
Žórła wobdźěłać
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 218 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 52 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)