Begonija
Dulowa begonija (Begonia × tuberhybrida) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Jadrowe eudikotyledony | |
Rosidy Eurosidy I | |
rjad: | (Cucurbitales) |
swójba: | Begonijowe rostliny (Begoniaceae) |
ród: | Begonija[1][2] |
wědomostne mjeno | |
Begonia | |
L. | |
Begonija (Begonia) je ród ze swójby begonijowych rostlinow (Begoniaceae).
Systematika
wobdźěłaćRodowe mjeno Begonia bu hižo w lěće 1753 wot Carl von Linné w Species Plantarum, 2: 1056 wozjewjene.
Wo systemice begonijow hlej tam. Na družinach bohaty ród begonijow (Begonia) so do 66 sekcijow rjaduje. Eksistuje něhdźe 1400 hač 1500 Begonia-družinow.
Hybridy
wobdźěłaćDaloko rozšěrjenje jako pyšne rostliny su rozdźělne skupiny hybridow.
- Begonia-Semperflorens-hybridy,
- Elatior-begonije (Begonia ×hiemalis Fotsch, Syn.: Begonia ×elatior hort., Begonia-Elatior-hybridy)
- Dulowe begonije (Begonia-Tuberhybrida)
- Lorrainebegonije (Lorrainebegonien-hybridy), bu prjedy časćišo poskićene, dźensa so hodźa lědma namakać.
- Rex-begonije (Begonia-Rex-hybridy)
Wopis
wobdźěłaćStejnišćo
wobdźěłaćRozšěrjenje
wobdźěłaćWužiwanje
wobdźěłaćNóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 38.
- ↑ W internetowym słowniku: Begonie
Žórła
wobdźěłać- Aichele, D., Golte-Bechtle, M.: Was blüht denn da: Wildwachsende Blütenpflanzen Mitteleuropas. Kosmos Naturführer (1997)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Eksterne wotkazy
wobdźěłać Commons: Begonia – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow