Barbjerski róžat
Barbjerski róžat (Reseda luteola) je rostlina ze swójby róžatowych rostlinow (Resedaceae). Dalše serbske ludowe mjeno je žołćinka.
Barbjerski róžat (Reseda luteola) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
Rosidy Eurosidy II | |
rjad: | (Brassicales) |
swójba: | Róžatowe rostliny (Resedaceae) |
ród: | Róžat[1][2] (Reseda) |
družina: | Barbjerski róžat |
wědomostne mjeno | |
Reseda luteola | |
L. | |
Wopis
wobdźěłaćBarbjerski róžat ma njerozdźělene łopjena.
Kić je jara wuska, při čimž kćenja maja jenož štyri krónowe łopješka.
Stejnišćo
wobdźěłaćRozšěrjenje
wobdźěłaćWužiwanje
wobdźěłaćNóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 439.
- ↑ W internetowym słowniku: Reseda
Žórła
wobdźěłać- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 292 (němsce), jako podobna družina Färber-Wau (Reseda luteola) pod hesłom Gelber Wau, Gelbe Resede (Reseda lutea)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)