Bólašojce

wjes w Delnjej Łužicy; dźěl Kalawy

Bólašojce (němsce Bolschwitz) su gmejnski dźěl Kalawy w braniborskim wokrjesu Hornje Błóta-Łužica.

Bólašojce
Bolschwitz
Bólašojce na karće Delnjeje Łužicy
Bólašojce na karće Delnjeje Łužicy
DEC
město: Kalawa
zagmejnowanje: 26. oktobra 2003
wobydlerstwo: 104 (1. junija 2020)
přestrjeń: 5.74 km²
wysokosć: 66 metrow n.m.hł.
51.74861111111114.02861111111166
póstowe čisło: 03205
předwólba: 03541

Bólašojce leža w Delnjej Łužicy při Łužiskej wuhrodźe. Sewjernje wsy ležitej Wětošowskej gmejnskej dźělej Kósojce a Běłośin. Na wuchodźe so přizamknu Kalawski gmejnski dźěl Wólšyna a wjesce Herpna a Jažyn, kotrejž słušatej runje kaž na juhu mjezowacej gmejnskej dźělej Pšyne a Gółyń k městu Wětošowej. Tohorunja južnje Bólašojc leži Kalawski gmejnski dźěl Wjelchna. Na zapadźe mjezuje wjes z Kalawu samej a jeje gmejnskimi dźělemi Hołtna, Zasłomjeń a Rudnej.

Přez archeologiske namakanki bu dopokazane, zo bě stejišćo wsy hižo w młodej kamjentnej dobje wobsydlene. Wjes sama nasta po zdaću w běhu němskeho wobsydlenja słowjanskich kónčin jako němske sydlišćo w formje slepeje hasy. Prěnje pisomne naspomnjenje pochadźa z lěta 1432. Wjesne mjeno je wotwodźene wot serbskeho wosoboweho mjena Boleš, skrótšenki Bólesława. W Lubnjowskej přisažniskej (sudniskej) knize mjenuje so wjeska w lěće 1520 Bolßewycz.

K wobsedźerjam ryćerkubła słušachu we 18. lětstotku hrabje ze Stutterheima, kotrymž słušeštej Hogrozna a Bólašojce. Wot 1800 do 1842 bě Heinrich Ludwig Graf zu Lynar wobsedźer wjeski a po nim Jacques Alfred hrabja z Pourtalès.

Cyrkwinsce słušachu Bólašojce do Kalawy.

Wjesny dźěl Wólšyna nasta 1848 jako wudwór a wužiwaše so jako kubło. Zarjadnisce běchu Bólašojce dźěl Kalawskeho wokrjesa.

Dnja 26. oktobra 2003 so Bólašojce hromadźe ze Změšowom, Kamjenami, Młoźami, Zasłomjenjom a Wjerchownju do Kalawy zagmejnowachu.[1]

Wuwiće wobydlerstwa

wobdźěłać
Wuwiće wobydlerstwa w Bólašojcach wot 1875 do 2002[2]
lěto wobydlerjo lěto wobydlerjo lěto wobydlerjo lěto wobydlerjo lěto wobydlerjo lěto wobydlerjo lěto wobydlerjo
1875 229 1933 232 1964 227 1989 142 1993 141 1997 143 2001 136
1890 231 1939 204 1971 209 1990 144 1994 141 1998 144 2002 137
1910 220 1946 324 1981 162 1991 139 1995 146 1999 149
1925 266 1950 316 1985 165 1992 134 1996 142 2000 139
  1. StBA: Změny pola gmejnow Němskeje
  2. Statistika Braniborska (PDF)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije