Alpski kozync

Alpski kozync

Alpski kozync (Astragalus alpinus)
systematika
Domena	Eukaryoty
Swět	Rostlinstwo
	Eurosidy I
rjad:	(Fabales)
swójba:	Łušćinowcy (Fabaceae)
podswójba:	Mjetelojte kwěty (Faboideae)
ród:	Kozync (Astragalus)
družina:	Alpski kozync
wědomostne mjeno
Astragalus alpinus
L. (1753)

Alpski kozync (Astragalus alpinus) je rostlina ze swójby łušćinowcow (Fabaceae).

Ilustracija

Wopis

Alpski kozync je ležaca abo postupowaca rostlina, kotraž docpěje wysokosć wot 7 hač 25 cm.

Łopjena

Łopjena su njeporowje pjerite z 15-25 eliptiskimi, tupymi, na spočatku na woběmaj bokomaj kosmatymi łopješkami.

Kćenja

Kćěje wot julija hač awgusta. Kćenja docpěja dołhosć wot 10 hač 15 mm a steja po pjećoch hač po pjatnaćoch w nimale kulowatej kići. Chorhoj je módrojta abo wioletna, mjeztym zo křidleška su běłojte a čołmik ma wioletny kónčk.

Płody

Łušćina je ćmowo cybaće kosmata.

Stejnišćo

Rosće na kamjentnych trawnikach, wětrej eksponowanych hranach hač do wysokosćow wot 1500-2800 m.

Rozšěrjenje

Rostlina je w sewjernej Europje, Alpach, Pyrenejach, Karpatach a Kawkazu rozšěrjena.

Žórła

• Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 306 (němsce)
• Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
• Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
• Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
• Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy

• USDA plants database (jendź.)