Barbjerski róžat
(ze strony „Žołćinka” sposrědkowane)
| |
| Barbjerski róžat (Reseda luteola) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Rosidy Eurosidy II | |
| rjad: | (Brassicales) |
| swójba: | Róžatowe rostliny (Resedaceae) |
| ród: | Róžat[1][2] (Reseda) |
| družina: | Barbjerski róžat |
| wědomostne mjeno | |
| Reseda luteola | |
| L. | |
Barbjerski róžat (Reseda luteola) je rostlina ze swójby róžatowych rostlinow (Resedaceae). Dalše serbske ludowe mjeno je žołćinka.
Wopis
wobdźěłaćBarbjerski róžat ma njerozdźělene łopjena.
Kić je jara wuska, při čimž kćenja maja jenož štyri krónowe łopješka.
Stejnišćo
wobdźěłaćRozšěrjenje
wobdźěłaćWužiwanje
wobdźěłaćNóžki
wobdźěłać- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 439.
- ↑ W internetowym słowniku: Reseda
Žórła
wobdźěłać- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 292 (němsce), jako podobna družina Färber-Wau (Reseda luteola) pod hesłom Gelber Wau, Gelbe Resede (Reseda lutea)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)