Pěskowa chójna

Pěskowa chójna (Pinus sylvestris) je štom ze swójby chójnowych rostlinow (Pinaceae). Dalše ludowe mjena su šlejsa, holanska borojca a łučwowy štom.

Pěskowa chójna

Pěskowa chójna (Pinus sylvestris)
systematika
Domena	Eukaryoty
Swět	Rostlinstwo
rjadownja:	(Coniferopsida)
rjad:	Konifera (Coniferales)
swójba:	Chójnowe rostliny (Pinaceae)
podswójba:	(Pinoideae)
ród:	Chójna (Pinus)
družina:	Pěskowa chójna
wědomostne mjeno
Pinus sylvestris
L.
Mapa
rozšěrjenje

Wobrazy

• 
  ilustracija
• 
  lěs (Sierra de Guadarrama, Španiska)

• 
  lěs (Braniborska, Němska)
• 
• 

Wopis

Pěskowa chójna je štom, kotryž docpěwa wysokosć wot 40 m. Jeje króna ma kehelojty abo předešćnikojty zróst.

Skora je zmjeńša w krónje zerzawočerwjena a delnim dźělu zdónka je ćěmno-bruna.

Jehły su zwjetša jedyn raz wokoło wóski wjerćane. Jich znutřkowny bok je módrozeleny. A wone steja po dwěmaj na krótkich wurostkach a docpěwaja dołhosć wot 3 hač 7 cm.

Kćěje wot meje hač junija, mjeztym kćěw w starobje wot 30 hač 70 lět započina. Njeličomne próški maja dwaj powětrowej měchaj, a tohodla su jara lochke.

Hable su kulojte hač jejkojte, na bazy zwjetša křiwe a docpěwaja dołhosć wot 2,5 hač 6 (7) cm. Symjenja hakle w druhim lěću po kćěwje dozrawja.

Stejnišćo

Rosće w přirodźe na skałach, łukach, w nahłych zwisach a tymjenjach. Preferuje skerje ćopliše, suche pódy a potrjebuje wjele swětła.

Žórła

• Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 430 (němsce)
• Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 390 (němsce)
• Filip Rězak: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. L. A. Donnerhak, Budyšin 1920 (digitalizat). 

• Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje rěče. Maćica Serbska, Budyšin 1927.

• Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1981 (online).

Eksterne wotkazy

• wopisanje a systematika (jendź.)